|
 Neden IPv4'ün takipçisinin adı IPv5 değil de IPv6? Herhangi bir IP başlığının ilk dört bit'i protokol sürümüne ayrılmıştır. Teorik olarak 0 ile 15 arasında bir protokol numarası mümkündür: 4: halen IPv4 için kullanılmaktadır 5: Stream Protocol için saklanmaktadır (STP, RFC 1819 / Internet Stream Protocol Version 2) (aslında asla genel kullanıma açılmamıştır). Sıradaki kullanılmayan sayı 6 olduğundan IPv6 doğmuştur! IPv6 adreslemede neden bu kadar çok bit kullanıldı? IPv4'ün tasarımı aşamasında 32 bit'in dünyaya yeteceği düşünülüyordu. Aslında 32 bit bugüne kadar yeterli olduğu olduğu gibi bir kaç yıl daha da kullanılabilir. Fakat 32 bit, gelecekteki her ağ cihazını adreslemek için yeterli değildir. Cep telefonlarını, otomobilleri, tost makinelerini, buzdolaplarını ve diğerlerini düşünün... Bu nedenle tasarımcılar IPv4'ten 4 kat daha uzun, 2^96 kat daha büyük olan 128 bit'i seçtiler. Aslında kullanıldığında büyüklüğü göründüğünden daha küçüktür. Bu, yukarıda tanımlanan adres şemasından kaynaklanmaktadır; 64 bit ağ arabirimlerini tanımlamak için kullanılırken, ikinci 64 bit yönlendirme için kullanılmaktadır. Güncel kümeleme (/48, /32, ...) seviyeleri kabul edilerek "yer kazanmak" da mümkündür ama bunun yakın gelecekte olması beklenmemektedir. Daha fazla bilgi için RFC 1715 / The H Ratio for Address Assignment Efficiency ve RFC 3194 / The Host-Density Ratio for Address Assignment Efficiency adreslerine bakılabilir. IPv6 adreslemede neden bu kadar az bit kullanıldı? İnternette IPv8 ve IPv16 hakkında düşünen insanlar olsa da geliştirilmeleri kabul edilebilirlikten hayli uzaktır. Başlık bilgisi ve veri aktarımı gözönüne alındığında 128 bit (belki de) en iyi seçimdir. En küçük Maksimum Aktarım Birimini (MTU) düşünelim. Bu IPv4'te 576 oktet, IPv6'da 1280 oktet'tir. Başlık bilgisi ise IPv4 için 20 oktet (IPv4 seçeneklerine göre 60'a kadar çıkabilir) iken IPv6'da sabit 48 oktet'tir. Bu değerler IPv4'de MTU'nun % 3.4'üne IPv6'da ise % 3.8'ine karşılık geldiğinden yaklaşık aynı kabul edilebilir. Daha çok bit daha büyük başlık bilgisi anlamına geleceğinden daha fazla alan kaplayacaktır. Şimdi de normal bağlantılardaki en çok MTU'yu (örneği etherneti) düşünelim: 1500 oktet. Sonuç olarak; iletilen verinin % 10 ya da % 20'sinin adres bilgisi olması uygun bir tasarım olmayacaktır.
Bu sayfaya henüz yorum yazılmadı.
|
|
Copyright © 2005 Uzerine.com